Schrijven is een feestje

Vandaag heb ik besloten om via een Facebookpagina de wereld nog iets uitgebreider kennis te laten maken met datgene dat ik in huis heb. Een aantal mensen kent mij via de lokale media als redacteur van Rond de Linde en als eindredacteur van Zó Nuenen. Als ik me tegenwoordig ergens voorstel, heeft bijna iedereen mijn naam wel gehoord en/of gelezen. Wat de meesten niet weten, is dat ik nog veel meer doe dan het schrijven voor deze twee bladen. Ik kan namelijk niet stoppen met schrijven en doe dat dan ook bijna de hele dag. 

Dit is niet iets van de laatste paar jaar. 

Al vanaf dat ik een pen vast kan houden, heb ik woorden op papier gezet. In dagboeken, in gedeelde schriften met vriendinnen, in series liefdesbrieven naar mijn toenmalige vriendjes, in uitgebreide reisverslagen en ik stelde me ook toen al beschikbaar voor redacties van schoolkranten en clubbladen.

Na mijn opleiding tot onder andere leraar gezondheidskunde, heb ik me een flink aantal jaar verdiept in 'patiëntencommunicatie' Veel taal in woord en geschrift door elkaar maar met het doel zo begrijpelijk mogelijk informatie over te brengen. Een kunst op zich; begrijpelijk schrijven voor alle niveau's.
Ook in deze periode kon ik het niet laten me beschikbaar te stellen voor het schrijven in het bedrijfsmagazine en werd ik gevraagd eindredacteur te worden van een landelijk magazine over klachtenafhandeling binnen de gezondheidszorg.
Overal heb ik me met liefde ingestort en nog steeds ben ik niet uitgeschreven.

Begin 2016 heb ik de sprong in het diepe gewaagd en mijn loondienst vaarwel gezegd, om me volledig te kunnen richten op schrijven - schrijven en nog eens schrijven.
Aan een boek, maandelijks voor Zó Nuenen en wekelijks voor de Rond de Linde. Daarnaast schrijf ik in opdracht web content, bedrijfsartikelen en achtergrond verhalen.

Ik prijs mezelf gelukkig dat ik dit mag doen; schrijven over al het moois in de wereld en over zoveel prachtige mensen. Iedere morgen sta ik blij en gelukkig op, omdat er een mooi verhaal te vertellen is of omdat ik mensen mag ontmoeten die onderdeel zijn van zo'n mooi verhaal.

Het leven is een feestje; ik hang met schrijven iedere dag weer slingers op!

Mariët